Zondagavond ben ik weer naar de Velduilen gegaan om ze eens in een andere setting, met sneeuw te fotograferen. Een ander voordeel van sneeuw is dat het onderwerp beter word belicht doordat het licht dat aanwezig is ook nog eens gereflecteerd wordt. Bij aankomst bij het natuurgebied heb ik weer even moeten wachten voordat ik de Velduilen zag, maar uiteindelijk heb ik er 4 gezien. Deze zaten wel allemaal erg ver weg. Uiteindelijk (toen de zon al achter de wolken zat) kwam er toch nog 1 Velduil wat dichterbij. Hiervan heb ik toch nog enkele leuke foto's kunnen maken. Niet precies wat ik had gehoopt, maar toch foto's waar ik tevreden mee ben.
0 Reacties
Vrijdag 3 februari begon het rond de middag te sneeuwen. Langzaam aan begon de omgeving witter en witter te worden. Zaterdag ochtend ben ik weer wat vroeger opgestaan om foto's te maken van dit mooie winterse weer. Ondanks dat het erg koud was (-17,5) wou ik toch van het mooie weer genieten door foto's te maken. Het ligt immers niet altijd sneeuw. Door de mist was alles bedekt met rijp. Deze was in de middag wel alweer verdwenen door de zon. In de polder kwam ik al snel een aantal Knobbelzwanen tegen die zich redelijk lieten fotograferen. Nadat ik al enkele foto's had kunnen maken van stil zittende Zwanen in de sneeuw, landde er nog een Zwaan in de sneeuw. Bij de landing stoof er allemaal sneeuw op, wat ook wel weer een apart plaatje opleverde. Kort nadat ik verder was gegaan kon ik vanuit de auto van redelijk dichtbij een Torenvalk fotograferen die aan het jagen was. Deze Torenvalk heb ik ook nog een muis of iets dergelijks zien vangen, dit was echter van een te grote afstand waardoor ik hier geen goede foto van heb. Bij normale omstandigheden (geen sneeuw) zou deze foto op zich ook niet verkeerd zijn, alleen zou de onderkant van de vleugels in de schaduw liggen ten opzichte van de zon. Doordat er nu een pak sneeuw lag werd het licht gereflecteerd en werd ook de onderkant van de vleugels mooi belicht.
Sinds dat ik de Velduilen redelijk heb kunnen fotograferen (zie vorige weblog verhaal) ga ik er in het weekend als het weer mee zit naar toe. Vrijdag 27 januari tegen de avond ben ik ook weer naar het natuurgebied gegaan. Na al een paar keer voor niks te zijn gegaan, heb ik ze deze dag weer wel Velduilen gezien, zelfs 3 stuks! Verder had ik vandaag geluk dat ik ze zelfs (voor het eerst) in het (laatste) zonlicht heb kunnen fotograferen. Dit maakt de foto's ineens een stuk scherper en ook veel mooier (warmer) van kleur. Hiervoor had ik de Velduilen namelijk alleen nog maar kunnen fotograferen, nadat de zon al onder was. Hierdoor moest ik mijn ISO waarde naar boven bijstellen (tot ISO 800) en moest ik ook echt vanaf mijn statief fotograferen. Nu ze mooi in het zonnetje te fotograferen waren, had ik hier dus geen last meer van. Het enige nadeel is dat ik de Velduilen elke keer van redelijk ver fotografeer, waardoor ze maar klein zijn afgebeeld op de foto's. Dit ga ik de komende tijd (als ze op dezelfde plaats blijven), proberen te verbeteren.
Hieronder in ieder geval nog wat foto's van de Velduilen in het avondlicht. Doordat de uilen tot nu toe alleen van vrij ver te fotograferen zijn probeer ik de omgeving - in dit geval de paaltjes waarop ze zitten - in de foto te betrekken, waardoor je ook wat dieptewerking in de foto krijgt. In de kerstvakantie had ik weer iets meer tijd om naar buiten te gaan om te fotograferen. Tijdens het fotograferen in een natuurgebied zag ik tegen de avond ineens een aantal Velduilen vliegen. Ze vlogen wel te ver weg om goede foto's te kunnen maken, maar ik was al lang blij dat ik er een aantal had gezien.
De volgende dag tegen de avond ben ik weer naar het zelfde gebied gegaan om de Velduilen te zoeken. Deze keer had ik minder geluk, ik had ze niet gevonden. De volgende paar dagen ben ik elke keer als het weer redelijk was weer naar het gebied gegaan. De eerst volgende keer heb ik ze wel weer gezien, deze keer ook van dichter bij, maar heb ik weer niet echt mooie foto's kunnen maken. Dit komt vooral omdat de Velduilen pas tegen de avond beginnen met jagen. Het begint dan al wat donker te worden waardoor je niet de instellingen op je camera kunt gebruiken die je eigen zou willen. Deze zaterdag (14 januari) ben ik weer terug gegaan naar het zelfde natuurgebied. Ik heb een hele tijd moeten wachten, maar uiteindelijke heb ik er dan toch nog 2 gezien. Een van de Velduilen had op den duur een muis gevangen en probeerde deze op te eten. Maar telkens als de Velduil op de grond ging zitten om de muis op te eten werd hij lastig gevallen door een Torenvalk die de prooi af wou pakken. Na wat achtervolgingen en een spectaculaire vliegshow gaf de Torenvalk het op. Vervolgens kwam de Velduil met grote snelheid mijn kant opvliegen. Doordat het al wat donkerder was had mijn camera moeite met scherp te stellen op de uil. Op een gegeven moment vloog de Velduil zo dicht langs mij en heb ik een hele serie foto's kunnen maken. De meeste foto's waren door de vrij trage sluitertijd onscherp. Onderstaande foto was eigenlijk de enige foto die echt mooi scherp was op de ogen. De tweede foto vind ik zelf het mooiste uit de hele serie, maar is jammer genoeg net niet helemaal goed scherp op de ogen. Aangezien ze voor het eerst deze kerstvakantie redelijk weer hadden afgegeven en ook de waterstand gunstig was, ben ik afgelopen vrijdag weer eens naar het strand gegaan om vogels te fotograferen. Ik ben eerst naar de golfbrekers gegaan, waar ik net zoals anders weer een groepje Steenlopers tegenkwam. Ondanks dat ik al redelijk veel foto's heb kunnen maken van de Steenlopers, besloot ik toch nog een poging te wagen op mooiere foto's. Tijdens het fotograferen van de Steenlopers viel mij ineens een Strandloper op die ik nog niet eerder had gezien. Na het thuis opgezocht te hebben, bleek het om een Paarse Strandloper te gaan. Eerst kon ik de Paarse Strandloper alleen maar van een redelijke afstand fotograferen, maar doordat het langzaam vloed werd kwam de Strandloper steeds verder mijn kant op. Uiteindelijk kon ik zelfs enkele portretfoto's maken. Naast de Steenlopers en de Paarse Strandloper ben ik nog enkele (voor mij) nieuwe soorten vogels tegengekomen op het strand. Zo heb ik verschillende Zilverplevieren en een Kanoet gezien. De foto's van de Zilverplevier vond ik zelf niet zo mooi, vandaar dat hieronder alleen een foto van de Kanoet staat.
Vanochtend weer wat vroeger opgestaan om wat foto's te maken. Ondanks de vrij dichte mist heb ik het er toch maar op gewaagd en ben met de auto weggegaan. Nadat ik bij een vogelkijkhut was vertrokken zag ik een redelijk aantal Koperwieken in de struiken zitten. Ik wachtte geduldig tot ik de Koperwieken mooi in beeld kreeg, maar toen er een andere auto langsreed vlogen de Koperwieken weg en ben ik zelf ook verder gereden.
De struiken waar ik vervolgens langsreed keek ik allemaal na op eventuele Koperwieken. Terwijl ik naar de Koperwieken zocht viel mij ineens een wat lichtere kleur tussen de struiken op. Ik wist niet wat het was. Eerst dacht ik nog even aan een blonde Buizerd, maar na eerst een stukje terug achteruit te hebben gereden en nog eens goed te hebben gekeken, zag ik dat het een Kerkuil was! Dit was voor mij de eerst Kerkuil die ik in het wild ben tegengekomen en ik was dan ook heel blij dat de Kerkuil gewoon bleef zitten. Ik deed voorzichtig het raam van de auto naar beneden en kon rustig wat foto's maken. Uiteindelijk deed de Kerkuil ook nog even zijn ogen open. Kort daarna vloog de Kerkuil weg en ben ik ook naar huis gegaan. Afgelopen zaterdagochtend weer naar het strand gegaan om de foto's van onder andere de Drieteenstrandlopers nog te verbeteren. Voordat ik aan het fotograferen van de Drieteenstrandlopers toekwam, zag ik een groet Scholeksters op het strand zitten. De zon was ondertussen al een klein stukje opgekomen, wat voor een mooie reflectie op het zand zorgde. Ik ben een stukje verder gelopen tot de reflectie van de zon samenviel met de Scholeksters. Ik heb een laag standpunt aangenomen en heb gewacht tot een Scholekster apart ging zitten. Nadat ik tevreden was met de foto's van de Scholeksters met in de achtergrond de opkomende zon, ben ik verder gegaan om de Drieteenstrandlopers te fotograferen. Al snel lag ik weer tussen een grote groep. Ook kwam ik tijdens het fotograferen nog een Steenloper tegen, die ik eerder alleen nog maar had kunnen fotograferen in de buurt van de golfbrekers. Verder had ik ook nog het geluk dat er een Drieteenstrandloper was die zich in de zee ging wassen, wat voor de nodige actie zorgde. Na het wassen moesten de veren ook nog even uitgebreid gepoetst worden.
Aangezien de weersvoorspellingen goed waren en ook de waterstand goed uitkwam ben ik afgelopen zaterdag (29 oktober) weer naar het strand geweest om vogels te fotograferen. Met als doel de kleinere vogels op het strand vast te leggen met een laag standpunt en een weerspiegeling.
Ondanks dat er goed weer was afgegeven was het erg bewolkt en donker. Het voordeel van dit weer was dat de witte veren mooi egaal belicht werden. Een nadeel was weer dat ik mijn ISO-waarde wat naar boven moest instellen en ook een langzamere sluitertijd had dan bij mooi weer. Ondanks het wat mindere weer toch een aantal foto's kunnen maken waar ik tevreden mee ben. De Drieteenstrandlopers die ik nu al een aantal weken achter elkaar op het strand tegenkom werkten deze keer minder goed mee dan andere keren. Daarom heb ik ook eens geprobeerd de kleine vogeltjes in een ruim landschap te fotograferen met een groot vrachtschip of een visser in de achtergrond. Zaterdag 15 oktober ben ik weer vroeg opgestaan om foto's te maken. Ik ben naar het strand in de buurt van Nieuwvliet gegaan. Door een omleiding was ik voor de zonsopkomst eigenlijk al te laat, maar dat was ook niet mijn doel voor deze ochtend.
Ik was naar het strand gegaan om vogels te fotograferen en dan met name de kleinere vogels zoals Strandlopers. Van te voren had ik gekeken hoe laat de zon ongeveer op zou komen en waar ik ongeveer moest zijn voor goed licht. Ook heb ik van te voren gekeken naar de waterstanden in de buurt van het strand. De meeste kans op Strandlopers heb je namelijk als het laag water is. In het begin leek het niet zoveel te zijn, dus liep ik wat rond langs het water. Toen ik in de buurt van de zwarte stenen op het strand kwam, zag ik ineens twee Steenlopers bewegen. Terwijl ik hier foto's van maakte zag ik ook nog een aantal andere soorten zoals Bonte Strandlopers en Strandplevieren. Nadat ik al aardig wat foto's had kunnen maken werden de vogels weggejaagd door wandelaars. Vanaf het moment dat ik het strand opliep had ik al een hele grote groep met meeuwen langs aan de branding gezien. Omdat dit toch een vrij algemene soort is heb ik hier niet veel aandacht aan besteed. Maar omdat de andere vogels weggejaagd waren heb ik toch maar eens gekeken of er tussen de meeuwen nog andere leuke soorten zaten. Naast vele Scholeksters zag ik ook ineens een aantal Drieteenstrandlopers. Dit was voor mij een nieuwe soort die ik heel graag wou fotograferen. Het enige probleem was de grote afstand tussen de vogels en mij. Als ik gewoon naar de vogels zou lopen zouden ze waarschijnlijk allemaal wegvliegen, daarom heb ik besloten om er naar toe te kruipen. Op een bepaald moment toen ik al aardig dichtbij was vlogen de meeuwen grotendeels weg. Gelukkig bleven de Drieteenstrandlopers zitten. Na veel geduld en een hele tijd later was ik uiteindelijk dichtbij genoeg om de vogels goed te kunnen fotograferen. Doordat het al langzaam hoog water werd, kwamen de Drieteenstrandlopers langzaam mijn kant op. Uiteindelijk zaten ze op ongeveer 3 meter van mij vandaan, wat natuurlijk een erg leuke ervaring was! |